Zakup
2016-01
Nazwa tego samochodu powstała od Louisa Chevrolet. Dzięki współpracy z William Durant założył Chevrolet Motor Company. Po roku L. Chevrolet odsprzedał swe udziały. Firma Chevrolet zaprezentowała prototyp nowej marki w listopadzie 1911r. W roku następnym sprzedano 2999 samochodów. Po 15 latach firma Chevrolet konkurowała jedynie z Fordem w ilości sprzedaży. Na poziomie 800 tys rocznie. W roku 1962 firma ta przekroczyli sprzedaż 2mil samochodów, co stanowiło 29% wszystkich samochodów sprzedanych w USA. Co 2-3 lat firma wypuszczała na rynek nowy model. W latach 60-tych Chevrolet musiał powiększyć ofertę o samochody mniejsze, lżejsze i bardziej ekonomiczne ze względu na import małych aut z Japonii czy Europy. W 1975 sprzedano 1,707,528 samochodów dając klientom duży wybór: Vega, Nova, Camaro, Chevelle, Monte Carlo, BelAir, Impala, Caprice, Corvette, Monza, Corvair, Caprice.
Chevrolet Corvette pasuje do powiedzenia „Amerykańskie samochody nie zawsze były najlepsze na świecie, ale zawsze były kochane przez świat”. Chevrolet Corvette jest pierwszym i jedynym Amerykańskim sportowym samochodem zbudowanym z tworzywa sztucznego, który odniósł sukces. Pierwsza generacja C1 produkowana w latach 1953-55 miała bryłę bardzo owalną. Wyposażona w silnik rzędowy 6-cio cylindrowy oraz dwustopniową automatyczną skrzynię biegów, co nie zachwyciło entuzjastów sportowych aut, powodując małą sprzedaż. Z końcem roku 1955 powiększono ofertę sprzedaży o możliwość silnika V-8, a od 1956 był jedynym w sprzedaży. Tego roku też nastąpiła zmiana karoserii na bardziej sportową- ostrzejszą. Harley Earl postawił na dużą siłę samochodu, co przełożyło się na duże zainteresowanie i doskonałą sprzedaż. Lata 1956-62 to Corvette C-2 o agresywnym wyglądzie posiadająca super moc dzięki 4- gardzielowym gaźnikiem, manualną skrzynią biegów, lub 4- biegowym automatem. Corvette królowała nie tylko na drogach, ale zaczęła się mocno liczyć na torach wyścigowych, zyskując miano „błyskotliwa i szybka”. Od 1960 zaczęto stosować coraz więcej elementów aluminiowych jak: chłodnica, obudowa sprzęgła czy głowica, która została wyposażona we wtryskiwacze paliwa. Następnym udoskonaleniem było zamontowanie drążków stabilizacyjnych z przodu oraz z tyłu, co bardzo podniosło prowadzenie samochodu. W 1960 po raz pierwszy Corvette wystartowała z dużym sukcesem w Le Mans (Francja), osiągając nowy rekord szybkości 151 mil/h. Tylna część samochodu zaprojektowana przez Mitchell Stingray zwana kaczym ogonem („ducktail”), odniosła bardzo duży sukces. On też od 1962 został stylistą Corvetty. Lata 1963-67 to model C3. Do modelu Coupe wyprodukowanego w1963r Mitchell zastosował tylną szybę dzieloną, a od 1964 zastąpiono jednoczęściową. Najistotniejsze zmiany nastąpiły w 1963. Skrócono rozstaw kół, z 102 do 98 in (10cm), tylny rozstaw kół o 2 in, co spowodowało że wnętrze samochodu stało się mniejsze a dzięki temu mocniejsze i bezpieczniejsze. Modyfikacje te spowodowały zmianę podziału wagi z 53/47 na 48/52, i rezultatem tego prowadzenie Corvetty stało się dużo lepsze. Dokonano wówczas zmiany w układzie kierowniczym, zawieszeniu, układzie hamulcowym (metalowe przewody, większe bębny, samoregulujące szczęki). Zastosowano również alternator zamiast prądnicy. Tak oto doszliśmy do prezentowanego modelu Chevrolet Corvette Sting Ray C3.
Samochód ten nabyty został na licytacji samochodów klasycznych w miejscowości Carlisle w stanie Pensylwania, 2 października 2015r. Poza pracami kosmetycznymi nie wymagał żadnych nakładów. Jest to stan oryginalny.
Louis Joseph Chevrolet urodził się w Boże Narodzenie 1878 w Szwajcarii jako szóste dziecko. Jego ojciec był producentem zegarków. W 1899 podjął pracę jako mechanik samochodowy w Kanadzie, a po roku przeniósł się do NY aby zostać kierowcą samochodowym w firmie Fiat. Odniósł sukces 90 konnym Fiatem na torze zamkniętym (68mil). Od 1905 jeździł w zespole Buick. Wielokrotne wypadki skłoniły go do prac nad bezpieczeństwem samochodów. W 1907 skonstruował klatkę bezpieczeństwa (roll bar), która do dziś jest obowiązkowa. Zastosował balans na wale korbowym, dźwignię biegów zainstalował na podłodze. W 1922 uzyskał U.S. patent za przegubowy układ kierowniczy. Jemu przypisuje się zastosowania układu hamulcowego na 4 koła.