Opis

To najstarszy samochód w kolekcji. Kupiony w USA. Służył mojej córce w ceremonii weselnej w 2015 roku.

Dane historyczne

Historia firmy Franklin sięga początków XX wieku, kiedy to w 1901 roku John Wilkinson, młody absolwent wydziału inżynierii na uniwersytecie Cornell, zbudował dwa prototypowe pojazdy napędzane silnikami chłodzonymi powietrzem dla New York Automobile Company, która to firma za wykonaną pracę nie miała zamiaru zapłacić. By zaradzić kłopotom, w jakich znalazł się Wilkinson, Aleksander T. Brown, nowojorski inwestor wielu ówczesnych spółek, przedstawił młodego inżyniera Herbertowi H. Franklinowi, byłemu wydawcy gazet, właścicielowi odlewni metali w Syracuse. Franklin przejechał się jednym z samochodów Wilkinsona i zdecydował, że odtąd jego wytwórnia H.H. Franklin Company, będzie produkowała samochody. Brown stał się udziałowcem nowej spółki Franklina, która wytoczyła proces New York Automobile Company i przejęła tę firmę. Pierwszy wyprodukowany samochód nowej marki został sprzedany 23 czerwca 1902 roku niejakiemu S.G. Averill'owi z Nowego Yorku za kwotę 1200 dolarów. Samochód miał nadwozie typu runabout, napędzany był czterocylindrowym silnikiem z chłodzeniem powietrznym, napęd na koła tylne przekazywany był za pośrednictwem planetarnej skrzyni biegów o 2 przełożeniach. Sztywne osie zawieszone na pełnoeliptycznych resorach wspartych na drewnianej, jesionowej ramie na długie lata stały się cechą charakterystyczną tej marki. Ten typ zawieszenia gwarantował dużą żywotność ogumienia: opony samochodów Franklin wytrzymywały nawet 20000 mil przebiegu, stąd firma aż do 1922 roku nie miała w ofercie standardowego wyposażenia demontowanych obręczy kół. Drewnianą ramę wycofano z produkcji dopiero
w 1928 roku, górnozaworowe silniki chłodzone powietrzem produkowano do końca istnienia marki. Samochody Franklina były niezwykle trwałe, co udowodniono już w 1904 roku, kiedy to pojazd tej marki przejechał dystans z Nowego Yorku do San Francisco w 33 dni, skracając o połowę dotychczasowy rekord trasy, ustanowiony przez samochody marki Packard. Pierwsze Frankliny miały osłonę silnika w kształcie walca, od 1911 roku wyposażano
je w charakterystyczną osłonę silnika typu Renault, ze ściętym "nosem". Od 1910 roku wentylator wymuszający przepływ powietrza był wbudowany w koło zamachowe, silniki z lat dwudziestych były wyposażone w wentylator zabudowany w przedniej części wału korbowego. W 1925 roku wygląd Franklinów upodobnił się do klasycznych samochodów
z silnikami chłodzonymi cieczą: osłona silnika została zwieńczona masywną chromowaną osłoną nazywaną "dummy radiator", czyli "udawana chłodnica". Samochody Franklin przodowały w innowacyjnych rozwiązaniach technicznych, nie stosowanych
w amerykańskich samochodach z wczesnych lat XX wieku, takich jak:
- rzędowe czterocylindrowe silniki chłodzone powietrzem (1902),
- lekkie i elastyczne konstrukcje nadwozi z wykorzystaniem aluminium, wspartych na drewnianych ramach nośnych wykonanych z wielowarstwowych elementów o dużej wytrzymałości (1902),
- rozrząd górnozaworowy (1902),
- gaźnik ze stałym poziomem paliwa (1902),
- rzędowe sześciocylindrowe silniki chłodzone powietrzem (1905),
- układ automatycznego wyprzedzenia zapłonu (1907),
- kolektor dolotowy podgrzewany gazami spalinowymi (1913),
- tłoki odlewane z aluminium (1915),
- gaźnik z elektrycznym urządzeniem rozruchowym (1917),
- filtr powietrza z odśrodkowym separatorem zanieczyszczeń (1922),
- korbowody wykonane z duraluminium (1922).
Na podkreślenie zasługuje fakt, że samochody Franklin mimo niewielkich mocy, dzięki ograniczonej masie własnej, już w 1915 roku były zdolne rozwijać prędkość powyżej 100 km/h, a niektóre modele zużywały ok. 7,5 l benzyny na 100 km.

Ostatni Franklin - model Six z doładowanym silnikiem o mocy ok. 100 KM , zjechał z linii
w 1934 roku. W wersji Airman model ten oferowany był m.in. znanym lotnikom. Właścicielami Airman'ów byli m.in. Charles Lindbergh, Amelia Erhardt i Orville Wright.

Opiniowany samochód to Franklin typ 11 A z nadwoziem typu sedan, model 1925, wyprodukowany w 1925 roku. Liczba wyprodukowanych egzemplarzy: 8595.
Samochód napędzany jest górnozaworowym sześciocylindrowym silnikiem chłodzonym powietrzem o mocy 33 KM, przepływ powietrza wymuszony wentylatorem zabudowanym w przedniej części wału korbowego. Skrzynia biegów mechaniczna, o 3 przełożeniach. Zawieszenie na resorach pełnoeliptycznych, osie sztywne. Poszycia zewnętrzne nadwozia aluminiowe, szkielet i rama nośna drewniane. Rozstaw osi 119'' - 3023 mm.